Μιχάλης Γκουρατζάς:Ανάψαμε φωτιά και μεγαλώνει (Ακουστικά Συνθήματα) (video)

Bίντεο από τον Μιχάλη Γκουρατζά με το σύνθημα των οπαδών του Ο.Φ.Η. "Ανάψαμε φωτιά και μεγαλώνει"

Ο Μιχάλης Γκουρατζάς με αρκετά βιντεάκια στο κανάλι του, στο Youtube  τραγούδησε το σύνθημα των οπαδών του Ο.Φ.Η. Ανάψαμε φωτιά και μεγαλώνει.

Το συγκεκριμένο βίντεο το αφιερώνει στη μνήμη του Ευγένιου Γκέραρντ όπως αναφερει "Εις μνήμην Έγκε (Ευγένιου) Γκέραρντ. ενός ανθρώπου που, ακόμα και όσοι δεν έχουν πατήσει καν το πόδι τους στην Κρήτη, τον νοιώσανε για κάποιον ανεξήγητο λόγο, δικό τους άνθρωπο",και τονίζει αρκετά όμορφα που έζησε στο νησί της Κρήτης.

Δείτε και ακούστε το video

Λαϊκή απαίτηση, φωνή λαού, μαζικό αίτημα:"Γκουρατζά, κάνε σύνθημα ΟΦΗ!"

Κακώς αγχωνόσασταν κοπέλια αφού το συγκεκριμένο ήταν από τους λόγους που ξεκίνησα τη σειρά ακουστικών συνθημάτων, καθώς είναι ένα από τα καλύτερα που έχουν ακουστεί στα Ελληνικά γήπεδα. Σήμερα λοιπόν ξεκινάμε κάθε ΜΑ ΚΑΘΕ ΜΑΣ πρόταση με την φράση "εμείς εδώ στην Κρήτη...", σήμερα είμαστε οι κληρονόμοι μιας γης που ο.τι προϊόν και να βγάλει είναι όχι απλά ευλογημένο, αλλά ΤΟ ΚΑΛΥΤΕΡΟ - ακόμα και η σκόνη μας υπερτερεί της απλής σκόνης (τόλμα αν θες να μπεις σε διαδικασία διαφωνίας), σήμερα λύνουμε τις διαφορές μας χωρίς να μπλεκόμαστε με αδερφίστικες διαδικασίες όπως δικαστήρια και νόμοι, σήμερα τρώμε και πίνουμε προϊόντα που δεν φτιάχτηκαν για βρώση ή πόση από Homo Sapiens (=φλωράκια) όπως η μουσταλευριά και η DIY σπιτική ρακή με ποσοστό αλκοόλ 95%, σήμερα διαχωρίζουμε τα μαχαίρια σε "θες να κόβει ή να ξυρίζει?", σήμερα οδηγάμε λεωφορείο με 60 άτομα στο δρόμο για το Φαράγγι της Σαμαριάς παίρνοντας στροφές που από τη μια πλευρά τους έχουν γκρεμό διακοσίων μέτρων και από την άλλη 1/3 λωρίδας κυκλοφορίας με 80χλμ/ώρα, σήμερα όταν η δασκάλα ρωτάει αν έχουμε άγνωστες λέξεις στο κείμενο απαντάμε "κυρία τι σημαίνει κώδικας οδικής κυκλοφορίας?", σήμερα παραβιάζουμε φανάρια, σήμερα αφήνουμε γένια, σήμερα ρίχνουμε φάπες και εν γένει σήμερα δε σηκώνουμε πολλά πολλά γιατί σήμερα είμαστε στο Τέξας της Ελλάδ... εεεε, στην Κρήτη. Μιας και λοιπόν εγώ είμαι γέννημα θρέμα Βόρειας (πολύ Βόρειας όμως) Ελλάδας θα παραθέσω τις πρώτες μου εμπειρίες από τη μεγαλόνησο. Βασικά, έχω αρκετές ακόμα ιστορίες να αναφέρω που δεν χωράνε εδώ πέρα, οπότε τις κρατάω για το επόμενο κρητικό σύνθημα. Η πρώτη μου ανάμνηση από την ομάδα το ΟΦΗ, ήταν οι εξιστορήσεις των γονιών μου, καθώς ο πατέρας μου όντας επαγγελματίας ποδοσφαιριστής τη δεκαετία του 80, είχε σαν highlight της καριέρας του την πρόταση μεταγραφής από τον ΟΦΗ (έναν ΟΦΗ που χτυπούσε πρωτάθλημα, και είχε πάρει κύπελλο στα μέσα της δεκαετίας και συνέχισε να πρωταγωνιστεί για πολλά χρόνια) μιας καριέρας που δυστυχώς τέλειωσε πολύ νωρίς λόγω της εξαιρετικής κατάστασης των αγροτεμαχίω... εεε αγωνιστικών χώρων της τότε Β Εθνικής, και φυσικά των άκρως επιστημονικών (επιπέδου Borat) ιατρικών πρακτικών της εποχής. Η επόμενη αναφορά είναι μια από τις πρώτες μου αναμνήσεις Ευρωπαϊκού ποδοσφαιρικού αγώνα Ελληνικής ομάδας. Γύρω στα 1993-94 λοιπόν, ο ΟΦΗ υποδέχεται την Ατλέτικο Μαδρίτης. Οι αγώνες του κυπέλλου UEFA τότε μεταδίδονταν από το κανάλι της ΕΡΤ-3 (πριν το Supersport - αν θυμάμαι λάθος διορθώστε με) και βρισκόμαστε ακόμα στις αθώες εποχές που (τουλάχιστον σπίτι μου) "υποστηρίζαμε όλες τις Ελληνικές ομάδες στην Ευρώπη", ακόμα και αν οι γονείς μου ήταν μοιρασμένοι οπαδικά ανάμεσα σε ΠΑΟΚ και Παναθηναϊκό. Η ανάπτυξη της μνήμης είναι μια περίπλοκη διαδικασία στα παιδιά αυτής της ηλικίας, αλλά κοιτώντας πίσω θυμάμαι καθαρά πως οι σκέψεις μου ήταν: Αρχικά να λυπάμαι τους παίκτες της Ατλέτικο σκεπτόμενος "Πωπω τους καημένους, αυτοί έχουν σίγουρα χεστεί πάνω τους ", και εν συνεχεία να κατατάσσω στο νηπιακό μου data base ποδοσφαιρικής τρομοκρατίας την έδρα του ΟΦΗ δίπλα στην Τούμπα (a.k.a "εκείνοι που τα διέλυσαν όλα με την Παρι Σεν Ζερμέν και τώρα δεν παίζουν UEFA") και το Χαριλάου (a.k.a "Εκείνο το γήπεδο που τις μισές φορές δεν γίνεται αγώνας, απλά σπάνε τα κάγκελα και μπαίνουν στο γήπεδο"). Επίσης τότε η ΕΡΤ-3 έδειχνε πολύ Capmpionato (Serie A για τους Millenials), οπού συχνά τα ντέρμπι αργούσαν να ξεκινήσουν, ή απλά έβλεπες τα πρώτα δέκα λεπτά μόνο γκρί στην οθόνη σου, γιατί γινόταν χαμός από τα καπνογόνα, και έτσι είχα κάνει την σύνδεση "αγώνας στην ΕΡΤ-3=θα γίνει πόλεμος". Βάζω εδώ μια άνω τελεία και τα λέμε στο επόμενο κρητικό σύνθημα καθώς έχω αρκετό Κρητικό ψωμί ακόμα-ή ντάκο εν προκειμένω

● Εις μνήμην Έγκε (Ευγένιου) Γκέραρντ. ενός ανθρώπου που, ακόμα και όσοι δεν έχουν πατήσει καν το πόδι τους στην Κρήτη, τον νοιώσανε για κάποιον ανεξήγητο λόγο, δικό τους άνθρωπο. Σε περίπτωση που έχετε ξηροφθαλμία, χρειάζεστε τεχνητά δάκρυα ή κολλύριο για τα μάτια σας απλά κάντε κλικ εδώ: https://www.youtube.com/watch?v=PfTtz... ● Τα βίντεο μου δεν έχουν οπαδικό χαρακτήρα. ● Η απόπειρα προφοράς να κριθεί έχοντας υπόψιν την καταγωγή. ● Το πρώτο πλάνο είναι άμεση αναφορά στην εμπειρία φιλοξενίας μου σε ένα υπέρ-παραδοσιακό κρητικό σπίτι το 2005 όπου θα αναφερθώ αναλυτικά ίσως την επόμενη φορά. Παραθέτω απλά την εισαγωγή: "Μιχάλη πίνεις?" "προφανώς", απάντησα, όντας μεγαλωμένος με κατσαπάνκηδες και μεταλάδες στην στοργική αγκαλιά της Μαλαματίνας. Που να ήξερα οτι η ερώτηση "πίνεις?" σήμαινε "πίνεις ΟΤΙΔΗΠΟΤΕ ΠΙΝΕΤΑΙ?" Cue the motherfucking Kerozine..